Margriet van Velde (21) deed in november mee aan de WorldSkills-wedstrijden in Japan. Samen met Dagmar Sluijsmans streed ze om de medailles in de categorie ‘Caring’.
Simone Paauw
Skills-wedstrijden zijn beroepenwedstrijden waar jongeren hun vakmanschap kunnen laten zien. Aan de WorldSkills in Japan, de grootste beroepenwedstrijd in de wereld, deden jongeren tot 23 jaar mee die een MBO-opleiding doen of hebben gedaan. Voor het eerst deden dit jaar ook verpleegkundigen mee. Verpleegkundige Margriet van Velde werd door klasgenoten opgegeven voor de regionale voorrondes van de Skills-wedstrijden in 2005, die werden georganiseerd door Skills Netherlands, een organisatie die het beroepsonderwijs en jong vakmanschap promoot. Margriet van Velde: “Mijn klasgenoten dachten misschien dat ik zoiets wel even doe, omdat ik altijd goede resultaten had voor de praktijkexamens. Maar ik ben heel zenuwachtig als er meer dan honderd mensen meekijken.”
Vertrouwen
Tot haar eigen verbazing won Margriet van Velde zowel de regionale als de landelijke wedstrijd in 2006. Samen met de winnares van 2007, Dagmar Sluijsmans, mocht ze naar Japan. De twee verpleegkundigen werden gesponsord door Calibris, een kenniscentrum voor leren in de praktijk in Zorg, Welzijn en Sport. Om als team op elkaar ingespeeld te raken, liep Dagmar Sluijsmans drie dagen mee met Margriet van Velde, die als verpleegkundige in de wijk werkt. Margriet van Velde: “De andere teams werkten soms al vier jaar met elkaar samen en hadden zich wel twee jaar lang voorbereid. Maar wij hadden er na drie dagen wel vertrouwen in.”
Addertjes
Ondanks de korte voorbereiding won het Nederlandse verpleegkundigenteam de bronzen medaille in Japan. De wedstrijd duurde vier dagen en elke dag moesten de verpleegkundigen laten zien hoe ze met een casus omgingen. Dat bleek omslachtig te zijn, omdat ze in het Engels via een tolk met de Japanse simulatiepatiënt moesten praten. Margriet van Velde: “De eerste dag ging het om een oudere vrouw die bekend was met een CVA, afasie en depressie. Ze had die dag een feestje, maar wilde haar bed niet uitkomen. Toen ze eenmaal uit bed was, wilde ze niet lopen en moest je haar achter de rollator zien te krijgen in plaats van in een rolstoel. Het ging in de casussen dus niet alleen om verpleegtechnische handelingen, maar ook om bejegening. In de op het podium nagebouwde kamers was het trouwens altijd een bende en je trof aldoor mensen die eigenlijk niet geholpen wilden worden. Dat vond ik niet helemaal realistisch, omdat ik meestal mensen zie die wél geholpen willen worden. Door de jury werd op 162 criteria gelet en er waren altijd addertjes onder het gras. Gelukkig wisten wij die goed op te vangen.”
Culturele verschillen
Margriet van Velde is een nuchtere Achterhoekse meid die haar eigen deelname aan de wedstrijd in Japan niet zo bijzonder vindt. Toch was het een ‘superervaring’. Ze zag veel culturele verschillen tussen de deelnemende landen, waar ook de organisatie rekening mee moest houden. “De verpleegkundigen uit Singapore wonnen de gouden medaille, maar ze waren zo lief dat ze het in Nederland niet zouden redden in de verpleging. En in de Verenigde Arabische Emiraten mogen vrouwen geen mannen wassen, omdat dat niet gezien wordt als een medische handeling. Een katheter inbrengen bij een man mag wél. Maar een katheter inbrengen op een podium, met een groot publiek erbij, zou in Japan ook te ver zijn gegaan, dus dat hoefde niet.”