Verpleegkundig specialist Corine Nierop-Van Baalen (37) van het Diaconessenhuis in Leiden won begin november de Amgen Oncology Nursing Award of Excellence, een prijs van V&VN Oncologie.
Simone Paauw
“Ik heb de prijs gewonnen met mijn werk binnen de oncologieverpleging en voor mijn inzet als hoofdredacteur van Oncologica”, vertelt Corine Nierop-Van Baalen. “Samen met vijf redactieleden heb ik het vaktijdschrift voor oncologieverpleegkundigen nieuw leven ingeblazen. Met Oncologica willen we kennis over de oncologieverpleging zoveel mogelijk verspreiden. De ontwikkelingen gaan razendsnel en soms hebben ze grote consequenties voor ons vak. Ons redactiewerk is op vrijwillige basis en iedereen doet het naast zijn werk. Niemand had toen we twee jaar geleden begonnen ervaring met redactioneel werk, dus zeker in het begin kostte het veel tijd. We moesten veel nadenken over bijvoorbeeld de pagina-indeling, maar nu loopt het goed. Oncologica komt vier keer per jaar uit en voor de deadline ben ik er soms wel twintig uur per week mee bezig. Maar gelukkig zijn er ook rustiger weken.”
Bevlogen
“Ik werk drie dagen in de week in het Diaconessenhuis in Leiden, waar ik samen met een collega een dagelijks spreekuur heb opgezet voor patiënten die chemotherapie krijgen. Door mijn ervaring met oncologiepatiënten weet ik hoe belangrijk goede verpleegkundige begeleiding is. Patiënten zitten vaak met allerlei vragen, waarvoor tijdens een consult met een arts geen tijd is. Vanuit het ziekenhuis proberen we ook de palliatieve zorg zo goed mogelijk te regelen. Mijn schoonvader is overleden aan darmkanker. In de tijd daarna heb ik me vaak afgevraagd hoe het moet zijn als je geen oncologieverpleegkundige in de familie hebt.
Naast mijn werkzaamheden als verpleegkundig specialist oncologie, mijn rol in het regionaal consultatieteam palliatieve zorg en als hoofdredacteur heb ik een gezin met drie kinderen van acht, zes en vier jaar oud. Mijn man steunt mij in mijn werk en in mijn bevlogenheid voor de oncologie. Samen delen we de zorgtaken voor onze kinderen en het huishouden. Ik probeer mijn werkzaamheden zo handig mogelijk in te delen. Mijn werk als hoofdredacteur doe ik als de kinderen in bed liggen of als ze op school zijn. Mijn motto is dat je bepaalde keuzes moet maken als je echt bevlogenheid voelt voor je vak. Als je dingen doet die je leuk vindt, dan voelt het bovendien niet als werk. Daarnaast heb ik genoeg tijd over om leuke dingen te doen met mijn gezin. Doordat ik zoveel omga met patiënten die door hun ziekte een korte levensverwachting hebben, leef ik zelf ook intenser. Ik probeer er alles uit te halen wat erin zit.”
Hoop
“Mijn werk voor Oncologica komt voort uit de fascinatie die ik altijd al heb gehad voor oncologiepatiënten. Mijn afstudeerscriptie voor de HBO-V ging al over het onderwerp en ik heb daarna altijd op oncologieafdelingen gewerkt. Toen ik Verplegingswetenschap studeerde aan de Universiteit Utrecht heb ik mijn afstudeeronderzoek gedaan onder kankerpatiënten die meededen aan een zogenoemd fase 1 onderzoek. Bij zo’n onderzoek worden nieuwe medicijnen voor het eerst uitgetest op mensen, in dit geval patiënten met een levensverwachting van tenminste twaalf weken. Ik merkte toen dat veel patiënten hoop hadden dat het experimentele medicijn genezing zou brengen. Ook al wisten ze dat deze hoop niet reëel was, toch betekende het medicijn een laatste strohalm waar ze zich aan vast konden houden. Ik start binnenkort mijn promotieonderzoek over ‘hoop’, want ik vind het een enorm fascinerend fenomeen.”